Horrorclowns

Mensen die verkleed als clown, niet geheel toevallig, rond Halloween rondspoken. Politie over de zeik, kinderen bang, verontruste ouders. Nog minder is het toeval dat ‘It’ van Stephen King opnieuw uitkomt. Slimme commercie of gewoon puberaal gedrag van enkele grappenmakers? We zullen het niet weten.

Over horror gesproken. Een man rijdt twee mensen dood en daarna rijdt hij door. Daar kan geen clown met fout gezicht tegenop. Waarom reed hij door? Paniek? Shock? Ik hoop dat dat het antwoord is. Helaas lezen we het veel te vaak in de krant. We doen iets ergs en we vluchten.

Waarschijnlijk is er iets bij ons ingeslopen in der loop der tijden waardoor we vluchtgedrag vertonen. Geweld op straat? Hoeveel zouden ingrijpen en hoeveel zouden op de digitale media roepen dat ze wel hadden ingegrepen?

Het probleem van vandaag de dag. We willen wel, maar we durven niet zo goed. Hoe groot onze bek ook is. Het is ook lastig.

Ooit heb ik een jongen die met een brommer tegen een auto gebotst was, geholpen. De botsing gebeurde recht tegenover een fysiotherapiepraktijk. De plek waar enig EHBO ervaring zit. Het heeft tien lange minuten geduurd voordat ik eindelijk iemand bereid vond om daar hulp te vragen. De rest keek en liep door. Ik stond daar ook nog eens met twee honden. Labradors. De brommerjongen op de grond had nog nooit zo’n enthousiaste hulp gekregen. Gelukkig viel het allemaal mee, maar het gaf wel iets aan.

Een tijdje geleden las ik een stuk in de krant over een jongen die zonder er bij na te denken, twee kinderen redde uit een brandende auto. Hij werd voor even een nationale held! Media doken erbovenop en gaven hem de terechte aandacht. Een jongen die een moeder in paniek zag langs de kant van een snelweg. Daar waar tig andere auto’s aan voorbij raasden, stopte hij.

Naast dat dit uiteraard een geweldige daad is, bedacht ik me ook dat het ergens ook absurd is. Eén iemand greep in. Van al die automobilisten. Eentje. Is dit dan goed of zegt dit iets over de maatschappij?

Vandaag las ik in het nieuws enkele sfeerverslagen over Halloween. De foto’s van de horrorclowns konden natuurlijk niet uitblijven. Een stukje verder las ik over het zoveelste dodelijke ongeluk met een doorrijder. Tja, waar zit dan de horror?

MEXICO-CULTURE-INVESTIGATION-AGRESSION-CINEMA-LITERATURE-FILES

24 gedachtes over “Horrorclowns

  1. Dat je doorrijdt na een aanrijding, gaat er bij mij niet in. Ik stop zelfs nog als ik een aangereden kat zie liggen en verbaas me erover dat anderen doorrijden. Soms schaam ik me dat ik een mens ben. Vroeger was het nog: ikke, ikke, en de rest kan stikken. Nu is het bij de beesten af. Dat is vele malen erger. Ik ben zo vaak gepest, het heeft iets met me gedaan. Ik durf overal mijn nek voor uit te steken. Op voorwaarde dat het voor een goede zaak is!
    Een juweel van een blog, Michiel.

    Geliked door 2 people

    • Bij het woordje ‘gepest’ rijzen mij de haren ten bergen. Daar kan ik absoluut niet tegen en doet me pijn dat jij daar slachtoffer van bent geweest. Daarvoor een knuffel.
      Ik vind je een topper voor de manier hoe jij in elkaar steekt en wat je doet.
      Laten we vechten voor de goede zaak!
      X

      Geliked door 1 persoon

      • Het raakt me nog steeds als ik lees over andere kinderen die gepest worden. En dat er al die jaren niets veranderd is…
        Bedankt voor je lieve woorden. Je bent een prachtig mensch ♥

        Geliked door 1 persoon

  2. Goed geschreven! En zoals de anderen reageren zeker raak.
    ‘Gelukkig’ zijn bij alle ongelukken die ik heb gezien altijd meerdere mensen gestopt om te helpen. Niet iedereen weet wat ie moet/kan doen (freeze/ fight/flight gedrag) maar met wat aansturing komt het vaak toch goed. Misschien komt het ook omdat ik in de Achterhoek woon en mensen elkaar sowieso sneller helpen?

    Al heb ik zelf niet zo’n goede ervaring. Ik zat ik de trein en er schoot mentosspeeksel in m’n luchtpijp, niemand reageerde. Ik kreeg geen lucht, kon niet afremmen ik kreeg alleen van die blikken alsof ik gek was en dat ik normaal moest doen. Erg nare ervaring, maar goed.

    Ik ben ook 1 van die mensen die reageert, maar achteraf denk ik soms wel dat het niet altijd even handig is, als vrouw zijnde, want wat als…… (vul maar in)
    Ik blijf het doen en hoop dat anderen mij ook helpen als er iets gebeurd….

    Geliked door 1 persoon

    • Dankjewel!
      Ik woon in Twente en daar gebeurde mijn voorvalletje… Helaas kan het overal gebeuren. Iets is in ons geslopen lijkt wel.
      Gelukkig is het met de menthol goed afgelopen, maar het zegt wel iets inderdaad.
      Goed dat je het blijft doen! Ook al is het niet altijd makkelijk.

      Geliked door 1 persoon

  3. Maar Michiel, je vergeet 1 ding: clowns zijn bij voorbaat eng. XD
    Overigens heb je wel een punt… Mensen kijken niet meer om; een ander doet het wel. Moeders stond een paar weken terug stil op de weg. Een of andere lamlul (sorry) had een kat aangereden en is doorgereden. Moeders heeft het beestje aan de kant van de weg gelegd, hij stierf in haar handen… Daarna wachten op de dierenambu en die namen het beestje mee. Erg sneu.
    Oh, het ging over mensen helpen? Ja, ik heb nu eenmaal meer met ‘andere dieren’, hehe.

    Geliked door 2 people

Plaats een reactie