‘Wat is dat gezond!’
De oude vrouw tikte met haar vinger op een van mijn drie bakken kwark terwijl ik deze op de lopende band legde.
‘Dit niet.’
Mijn cashewnoten kwamen niet door de schifting van gezond. Ik glimlachte en wees triomfantelijk op de tekst.
‘Maar wel ongezouten.’
De vrouw mompelde wat. Nu viel het me pas op dat ze een intense sigaretten rooklucht om zich heen droeg. Vooral uit haar rood met zwarte, gebreide vestje leek de lucht niet te kunnen ontsnappen.
‘Tegenwoordig mag toch niets meer. Alles moet gezond.’
Ze keek een beetje knorrig voor zich uit. Ze had een Groninger metworst op de band liggen. Ik besloot haar een hart onder de riem te steken.
‘Een harde worst is ook wel lekker op zijn tijd hoor.’
‘Zelfs een borreltje mag al niet meer.’
‘Ach, zo af en toe.’
‘Nee, ik mag niet meer van de dokter.’
Het gesprekje dat ik als een vluchtige conversatie had beschouwd, kreeg plots een andere dimensie.
‘Ik heb een epilepsie aanval gehad en de dokter zei dat dit zonder alcohol niet gebeurd was, maar ja, wie zegt dat het zo is?’
‘Ja, dat weet ik ook niet.’
Haar neus stak paarsig dik af, haar ogen keken troebel. Het vrouwtje was aanwezig, maar ook niet. Hier stond iemand met een groter probleem dan af en toe een borreltje.
‘Daarna moest ik naar het ziekenhuis. In Nordhorn, Duitsland, doe ik nooit weer!’
Gezien haar geringe postuur en fragiele uiterlijk nam ik maar aan dat deze woorden grootspraak waren. Mensen om ons heen keken af en toe op. Iedereen dacht er het zijne van. Ik dacht even niets.
‘Ze spraken niet eens Duits! Alleen maar Irakees en Pools. Daar kan ik toch niets mee?’
‘Nee, dat is lastig inderdaad.’
‘Doe ik nooit weer.’
Ik knikte.
De vrouw zweeg, de rooklucht niet. Iedereen leek het te kunnen ruiken. Nicotine had de alcohol tijdelijk vervangen. Niet voor altijd wanneer ik haar zo bekeek. Ik wilde dat ik het anders kon zeggen.
‘Vier weken ben ik er vanaf.’
‘Dat is een goede start.’
‘Het moet van de dokter.’
‘Dan zal het wel goed voor u zijn.’
‘Ja, wat moet ik anders?’
Negeren of afkappen was nu geen optie. Dit was het minste wat ik kon doen. Het oude vrouwtje rekende af en vertrok uit de winkel zonder een tot ziens of bedankt. Een aantal seconden later trok de rooklucht weg.
Eenzaamheid in een volle supermarkt. Het moest niet eens van de dokter.
MichielZiet 
Zo kan dat gaan… eenzaamheid is overal te vinden.
En dan heb ik ooit iemand horen zeggen dat eenzaamheid niet kan bestaan… nou ja…
X
LikeGeliked door 1 persoon
Nou…hier het tegendeel. 🙂 X
LikeGeliked door 1 persoon
Wat een mooi, maar eigenlijk ook heel triest verhaal, uit het leven gegrepen…
LikeGeliked door 1 persoon
Merci! X
LikeGeliked door 1 persoon
Ik ruik het tussen je letters door.
Opgeruimde groet,
LikeGeliked door 1 persoon
Dank!!
LikeGeliked door 1 persoon
Mooi …!
Hartelijke groet,
Hans Oud.
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je Hans
LikeLike
Oei dat zijn altijd lastige gesprekken. Ik vind het altijd moeilijk om te zien dat mensen met problemen moeten veranderen van iemand anders. Ik hoop dat die vrouw zelf ook gaat inzien dat als ze zelf verandert, ze er een hoop voordelen aan overhoudt.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik hoop het ook, maar op dat moment zag ik het niet gebeuren…de schuld lag bij de dokter.
LikeLike
Lastig dit soort gesprekken, mensen willen aanspraak maar vaak op zo’n manier dat je niet weet wat je zeggen moet 🙂
LikeLike
dat zijn van die gesprekjes….je wilt er van af maar toch ook weer niet want alleen is ook maar alleen.
LikeGeliked door 1 persoon
precies… het is lastig om goed te doen in die situaties
LikeGeliked door 1 persoon
Triest dat deze vrouw op die leeftijd blijkbaar toch de levenswijsheid, die normaal gesproken met het verstrijken der jaren komt, ontbeert. Tijdens het boodschappen doen kun je haar niet veranderen maar je hebt naar haar geluisterd en ze weet zich gezien. Voor jou misschien niet wat je hoopte maar voor haar wellicht van onschatbare waarde.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik hoop het maar. Mooie woorden. X
LikeGeliked door 1 persoon
De meeste mensen beginnen als puber met roken denken dat die sigaretten er ook al waren. Net als de alcohol. Sneu verhaal blij dat ik om beide niets geef.
LikeLike
Het feit dat iemand die drinkt bij voorbaat al schuldig wordt verklaart voor zijn of haar gezondheidsproblemen, dat vind ik heel pijnlijk. Hoe kan je de motivatie en de energie opbrengen om een andere weg in te slaan, als je door medici consequent zo negatief wordt benaderd? Het moet anders kunnen. Echt anders.
LikeGeliked door 1 persoon
We weten natuurlijk niet wat de arts precies gezegd heeft, zij heeft het echter wel op deze manier opgevat… tis een lastig iets.
LikeLike
Ik reageer nu ook vanuit de ervaringen die ik met mijn overleden man heb gehad.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat is zwaar… big hug… jouw arts is hier niet goed mee omgegaan?
LikeLike
Lastig zeker. In elk geval vond ik jou reactie okee. Rustig, zonder oordelen.
LikeGeliked door 1 persoon
Ja, er zijn al zoveel mensen die oordelen… ik doe dat liever niet… alleen als het echt niet kan… achter elk mens, wat we er ook van vinden, schuilt een verhaal.
LikeGeliked door 1 persoon
Alcohol verdoofd natuurlijk wel lekker de eenzaamheid. Het leven is soms lastig en moeilijk en deze dame weet er gewoon geen raad meer mee, met haar leven. Zielig verhaal.
LikeGeliked door 1 persoon
Inderdaad… haar is min of meer verteld dat haar enige vriend niet meer mag.
LikeGeliked door 1 persoon
Toch is dit maar een korte indruk en alles wat wij er bij denken is een aanname. Als je iemand zielig vindt, bevestig je haar in de rol van zielige persoon.
LikeGeliked door 2 people
Ik heb meelij met het arme mensje..
LikeGeliked door 1 persoon
Ja, het was ook best rakend
LikeGeliked door 1 persoon
Het was niet alleen de huisarts, maar ook ziekenhuispersoneel wat een gezicht trekt van “Ik help je nu wel, maar eigenlijk heb ik geen zin om een alcoholist te helpen.” De onbetrokkenheid straalt ervan af, en een enkele verpleger zei het letterlijk, met beschuldigende toon: “Zorg eerst maar eens dat je van de drank af komt.” De manier hoe Jellinek werkt, paste totaal niet bij mijn man. Hij had al zijn energie bij elkaar verzameld om te stoppen, maar er was geen begrip voor zijn situatie, hij was ook suikerpatiënt. Slechts een enkeling vroeg iets aan hem, maar menigeen had ogenblikkelijk zijn of haar oordeel klaar.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik begrijp hieruit dat je man een alcoholist was? En dat jullie een zeer zware periode op het ziekenhuis hadden? Dat is niet mis. Ook niet voor jou.
LikeLike
…Voor de zin over de Jellinek hoort het woordje “ook”.
Mijn verhaal is te lang en te gecompliceert om hier te vertellen. Ik vind het heel mooi dat Michiel, de naamgenoot van mijn man, zegt dat hij beseft dat iedereen zijn of haar verhaal heeft. Als iedereen dit zou beseffen, dat zou al een hele verademing zijn.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat geloof ik. Ik vind het dapper dat je het zo hier durft te vertellen. Voor jou moet het ook niet allemaal makkelijk geweest zijn. We kunnen geen gedane situaties keren, maar ik wil je wel meegeven om ook goed aan jezelf te denken/zorgen, maar dat doe je misschien al wel.
LikeLike
Voor mij is alles wat ik meemaak een cadeau. Ook dit. Ik ben mijn man heel dankbaar dat hij er was en dat hij ergens nog steeds is. Zelfs de mensen met hun oordelen ben ik dankbaar, omdat ze mij nog meer doen beseffen wat voor mij werkelijk waarde heeft.
LikeGeliked door 1 persoon
Waar… wanneer je geluk wilt ervaren, heb je helaas ook het mindere geluk nodig om te beseffen wat je hebt.
LikeLike
Exact. En dat heet nou “leven.”
LikeGeliked door 1 persoon
Amen…hihi… 🙂
LikeLike
Jazeker. Ik heb alles zeer grondig berwerkt en de vruchtbare gevolgen die er óók waren, heb ik uitgewerkt en nu ben ik letterlijk zo vitaal en levenslustig als een twintiger die er zin in heeft.
LikeGeliked door 1 persoon
Gelukkig… en goed dat je dit zo hebt gekund, dar lijkt me niet even 1-2-3 eenvoudig.
LikeGeliked door 1 persoon
De hele afhandeling heeft ook 12 jaar geduurd! Evenlang als een verhalenverteller in Ierland als leertijd heeft. De fase die ik nu doormaak zie ik als een soort eindexamen van wat ik geleerd heb. 🙂
LikeGeliked door 1 persoon