En dat is het hier ook. Buiten het feit dat elke man wel autistische trekjes heeft, is het hier ook autistisch.
Ik zeg altijd gekscherend: mijn zoon is zo autistisch als de pest. Daar is hij het overigens volmondig mee eens. Dit kan hij ook niet tegenspreken, want hij kan niet praten. Scheelt weer. Je merkt het al dat in huize Ziet zaken met enige, soms wat crue humor benaderd worden. Mijn zoon heeft niets aan zachte heelmeesters en om behandeld te worden al was hij een Swarovski zwaantje. Sowieso teveel blingbling Gerard Joling gehalte. Neen, mijn junior vaart wel bij positieve benadering, logica, structuur en begrepen worden. Inclusief humor.
Normaal behandeld worden met de zelfkennis dat hij enigszins afwijkt van de door de maatschappij ingestelde norm van normaal. Die overigens an sich al zeer discutabel is. Want, wat is normaal? Dat we snel een vooroordeel klaar hebben over een ander? Vind ik niet normaal. Doet een autist niet. Maar ja, die kan op zijn beurt weer dodelijk rationeel en eerlijk zijn. Normen moeten er zijn, anders wordt het ook maar een zooitje. Mijn zoon blijft niet aan het opruimen.
Filemon is nieuwsgierig of hij een autist is, en zie daar de geboorte van een serie afleveringen over autisme in al haar gradaties. Eerlijk, ontspannen, recht voor zijn raap en soms gruwelijk confronterend. Want wie immers zijn zoon gereflecteerd ziet in een oudere versie, ziet een stukje van een mogelijke toekomst.
Persoonlijk denk ik dat Filemon ook gewoon zo autistisch als de pest is. Hij is ook nog man… kun je nagaan. Is dat erg? Nee, ik denk het niet. Hij is misschien wel het voorbeeld op TV wat je met autisme kunt bereiken. Beter nog: hij laat zien wat je met autisme, in welke gradatie dan ook, kunt bereiken.
Waar de een lezingen houdt op middelbare scholen, legt de ander gekleurde staafjes op een bepaalde volgorde. Dat lijkt een mijlenver verschil in kunnen, maar dat is het niet! Daar wil ik graag een lans voor breken. Voor Filemon zijn programma, maar vooral voor de autist. Wij, niet autisten, die denken dat we voldoen aan een ‘normale maatstaf’, moeten stoppen met denken dat wanneer een persoon gelukkig wordt van staafjes leggen of knikkers sorteren, dat die zielig of raar is. Dat is het niet! Dat is hun gelegde norm.
Mijn zoon bijvoorbeeld, hoeft geen Playmobil. Ook niet wanneer de gever het zo’n mooie spectaculaire doos vindt. Zo kijkt hij niet. Zit er niets in wat op kleur gelegd kan worden, dan kan hij er niets mee. Dat is zijn ding. Zijn wereld. Zijn lat. Niet raar of op een ander niveau vergeleken met leeftijdgenootjes. Neen. Een andere wereld! Net zoals zijn papa af en toe verstrikt zit in een schrijversbubbel. Daar stop je ook geen loodgieter in. Die wordt daar doodongelukkig van.
Dus ja, het is hier autistisch, het is daar autistisch. Het is overal autistisch! We zien het niet altijd, maar het is overal. Het is gewoon normaal. Dat zou de ingestelde norm moeten zijn. Ik ben blij dat Filemon dit op zijn autistische manier aan de rest van Nederland duidelijk maakt.
Mee eens. Zoals de moeder van Steven zei: Het is voor de maatschappij een probleem. Voor hem zelf niet. En daar kon ik mij helemaal in vinden.
LikeGeliked door 1 persoon
Zo is het. 🙂
LikeLike
Ik denk dat je gelijk hebt en dat we allemaal wel een autistisch kantje hebben 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Als ik naar mezelf kijk: ja. 🙂
LikeLike
Als autist vind ik het toch niet leuk om te horen dat mensen zeggen: “Ik heb ook autistische dingen of trekjes……” het zijn namelijk al die trekjes en dingen samen die iemand tot een autist maken.
LikeGeliked door 1 persoon
Daar kan ik ook inkomen Lydia. 🙂
Ik ben eigenlijk nieuwsgierig hoe je mijn column gevonden hebt, ik zie zo’n grote stroom aan lezers dat deze niet allemaal mijn eigen lezers kunnen zijn. 🙂
LikeLike
Verdomme, de tranen prikken achter mijn wangen. Na een ongelofelijk mooie column van jouw. Ik ben zelf autistisch en heb momenteel veel moeite met dat “normale mensen” niet begrijpen dat sommige dingen anders werken. Anders dan bij je zoon kan ik voor een buitenstaander normaal reageren, maar het kost ontzettend veel energie, geen spastische bewegingen. Je geeft mij een stimulans om toch verder te gaan met de “normale wereld” uit te leggen dat het anders werkt. Thanks Michiel.
LikeGeliked door 3 people
Grote glimlach!
Dank je!
Het wordt inderdaad maar eens tijd dat de ‘normale wereld’ ook inziet dat zij ook niet ‘normaal’ zijn.
LikeGeliked door 1 persoon
Oh ja… een knuffel hoort er ook bij. 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Ik vind dat autisme vooral een modegebeuren.
Of ben ik nu de autist?
Vriendelijke groet,
LikeGeliked door 1 persoon
Die kan je zelf beantwoorden. 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Mee eens…! Zou ingebakken moeten zitten, zichzelf af te vragen naar het “waarom-ik-ergens-wat-van-vind-enne-waarom-doet-dit-wat-met – mij…?!!” Zou wel eens heel verrassend kunnen zijn…! Of konfronterend…!
LikeGeliked door 1 persoon
Wat wel erg is dat tegenwoordig op iedereen sticker wordt geplakt. 😦 dan is inderdaad iedereen autist
LikeGeliked door 1 persoon
precies
LikeLike
Ik denk dat iedereen wel wat heeft en de perfecte mens niet bestaat. Dus laten we met zijn allen niet zon punt maken van autisme. Autisten hebben vaak bijzondere kwaliteiten.
LikeLike
Dat hebben ze. 🙂
LikeLike
Heb een stuk gezien van het programma van Fillemon en ik kan volgen wat je schrijft. Goed om juist de mensen die geen kennis hebben van autisme er bekend mee te maken. Goed geschreven, Michiel.
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je Margo. 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Het is een ongelooflijk goed en mooi programma. Voor hier in huis ook met herkenbare momenten. Mijn man heeft nu ongeveer 1,5 jaar de diagnose ASS en volgens de oude diagnostiek in de lijn van asperger. Na zich jaren een sociaal buitenbeentje gevoeld te hebben, vallen er nu vele puzzelstukjes op hun plek. Plus was er bij mij ook al jaren een onderbuik gevoel dat er wat aan de hand was. Na 1,5 jaar gebeurd dit nog steeds met grote regelmaat. Dingen van zijn kindertijd, maar ook van korter geleden kunnen ineens verklaard worden. Het is ineens duidelijk waarin dingen anders verlopen, anders geïnterpreteerd worden, andere reacties opleveren, noem maar op.
Wat wel jammer is, is de bijna standaard reactie van veel mensen in de omgeving. “Iedereen heeft toch wel iets autistisch.” Het is net hoe je er naar kijkt. Het is namelijk moeilijk te onderscheiden wat ASS is en wat een karaktereigenschap is. Niet ieder sociaalonbekwaam persoon heeft ASS, deze persoon kan ook gewoon introvert zijn en niet iedereen met ASS is sociaalonbekwaam. Ze zijn er ook, die juist hypersociaal zijn of expressionistisch.
De uitdrukking iedereen heeft wel iets autistisch komt daardoor ook soms heel pijnlijk over. Andere mensen lijken daarmee jou leven, de situatie thuis en de problemen die dat met zich meebrengen te bagatelliseren, al dan niet bewust.
In Nederland lopen we ver achter in de kennis rond autisme, net als de begeleiding van de mensen die hiermee te maken hebben. In België zijn ze hierin, bv zo’n 5 jaar aan onderzoek verder. Er zijn daar al meerdere programma’s op tv geweest, er wordt veel over gepubliceerd en er is meer geld voor onderzoek beschikbaar. Ik hoop dat een tv programma als dit een duw in de goede richting gaat zijn en niet gaat zorgen voor een modediagnose, wat bv in de jaren ’90/’00 is gebeurd met ADHD.
Ik vind je column mooi, krachtig en persoonlijk geschreven. Het is fijn om te lezen dat mensen houvast vinden in een programma, maar ook in jou column. De eerste stappen naar respect en begrip voor ASS zijn hier hopelijk mee gezet. Dank je wel.
LikeGeliked door 2 people
Ik denk inderdaad ook dat wederzijds begrijpen.. of in elk geval begrip voor autisme belangrijk is. Dat zie je ook wel in je (mooie) relaas.
Ik hoop dat we in Nederland snel bijtrekken met Belgïe
LikeGeliked door 1 persoon
Michiel, jij breekt een lans. Ik deel stukjes van die lans verder.
LikeGeliked door 1 persoon
Dankjewel Vivapo. :=)
LikeGeliked door 1 persoon
Amen, ik ben het helemaal met je eens Michiel!
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je Martha.
LikeLike
Ja, mooi. Vandaag was ik met een man die ik begeleid in het ziekenhuis, de match met de dermatoloog was zo grappig. Beide autistische trekjes. Heerlijk bij zichzelf blijvend. Dermatoloog die de hele dag huiden inspecteert op kwalijke vlekjes e.d. Met het blote oog meestal en soms met een vergrootglas achting ding. Met vol enthousiasme erover praat en de vragen beantwoord… ik geniet ervan… ik ben dankbaar voor mensen die niet normaal zijn, voor mensen die zich niet aan passen, bewust of onbewust. Voor de puurheid daarvan, voor weten waar je aan toe bent, omdat er geen omleiding is door bv je beter voor willen doen dan je bent. Normaal? Normaal is meestal aanpassing… en degene die normaal zijn kunnen veel leren van een spiegel van iemand die autistisch is.🤓
LikeGeliked door 1 persoon
Mooi gezegd! 🙂
LikeLike
Wat een geweldig blog! Ik heb zelf een zoon met adhd en autisme en je hebt helemaal gelijk, elk woord dat je schrijft. Top!
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je Nikki, super dank! 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Mooi programma is het idd. Lekker volwassen benaderend ook. Die moeder vorige zei ook als ik iets doe is het kunst doet hij het dan is hij niet normaal.
LikeGeliked door 1 persoon
Ja, inderdaad… soms lijkt de meting een beetje zwaar uit het lood.
LikeLike
Als autist zijnde moet ik je zeggen dat ik dit prettig vond om te lezen. Ieder heeft zijn kwaliteiten die moeten worden benut, want ik weet zeker dat ieder een plek verdiend, én ook kan krijgen op deze aarde. Als iedereen maar meewerkt 😀
LikeGeliked door 2 people
Helemaal mee eens McKleuver. 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Het is hier hartstikke autistisch… broer en zussen geven elkaar een diagnose :). Ik volg dit programma ook, en inderdaad is het vaak confronterend, maar ook een beetje opluchting dat het ook anders kan zijn. Door mijn kinderen zie ik veel meer mensen met autisme, ik herken dat ook en zolang ze goed functioneren, heb ik hoop dat mijn kinderen dat later ook kunnen.
Mijn kinderen zijn overigens dol op Playmobil (en dinosauriërs, wereldkaarten, wegenkaarten, automerken, winkelwagenmuntjes….):-D
LikeGeliked door 1 persoon
Mooi om te lezen Nathalie. 🙂 Je gaat het inderdaad sneller herkennen. 😀
Hier is het vooral knikkers, blokjes eigenlijk alles wat maar sorteerbaar is haha.
LikeLike
Wat een mooi verhaal Michiel💪
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je Taallent! 😀
LikeGeliked door 1 persoon
Verfrissend hoe jij schrijft over autisme, positief ook! Fijn dat je zoon door jou gewaardeerd wordt om wie hij is en wat hij kan!
LikeGeliked door 1 persoon
Dankjewel Lilly! Die steek ik in mn zak en ik blijf positief. 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Ik vind het een geweldig programma! Ook ik ken wel wat autisten en het is bijna (bijna hè!!) een ‘feest’ van herkenning om te zien hoe puzzelstukjes op de plaats vallen. het toverwoord is misschien wel gewoon acceptatie. En houden van! Vooral dat laatste is erg belangrijk!! ☺️
LikeGeliked door 1 persoon
Helemaal mee eens! Dank. 🙂
LikeLike
Het wordt tijd dat we “normaal” verruimen! Wat een creativiteit zal dat geven!
LikeGeliked door 1 persoon
Precies! 🙂
LikeLike
Een prachtig eerbetoon aan hen die anders zijn, ik kan niet anders dan beamen, en je weet ik werk ermee, met van alles natuurlijk maar ook met autisten, het zijn hele mooie mensen 😀
En jij beschrijft het weer perfect!
X
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je… 🙂 krijg ik weer een grote glimlach van. 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Dat kreeg ik ook van jouw schrijven 😀
LikeGeliked door 1 persoon
X
LikeGeliked door 1 persoon