Gelukkig nieuw Kreel

Aan alle lieve lezers, volgers, liefhebbers van mooie verhalen en columns,

2016 is bijna voorbij. Een paar stappen zijn we verwijderd van 2017. Een nieuw jaar, met nieuwe kansen en nieuwe mogelijkheden.

Terugkijkend op dit jaar kan ik alleen maar zeer blij zijn. Na noeste arbeid in 2015 en deels 2016, zag een uitgever heil in mijn boek en besloot het uit te geven. Hoe mooi!

Ik kan jullie vertellen dat het boek ‘Piet Kreel is nog wel’ zeer goed loop. De verkoop zit zeker al in de 100 plus… en dat voor een beginner.

Ook mijn columns gingen beter en beter in 2016. Zo schrijf ik nu niet alleen nog voor FokForum en Schik, maar is Mezzo daarbij gekomen. Af en toe in de Metro en soms wat leuke verzoeken zoals van de SaunaGids en Almelo’s Weekblad bijvoorbeeld. Kortom: niets te klagen.

Paasei

Easteregg heet het eigenlijk. Een verborgen liedje op een cd of een stukje extra film na een aftiteling. Tja, waarom niet in mijn nieuwjaarswens? Dus daarom voor de lezers, de échte lezers van dit stuk en niet de ‘likers’, een hoofdstuk uit het tweede boek van Piet Kreel. Werktitel:

‘Piet Kreel is nog steeds – Tom Kreel’

Het werk is nog in proces en schrijffouten zijn onder voorbehoudt. Toch wil ik jullie het niet onthouden en jullie even lekker maken met een stukje tweede boek.

Rest mij nog te zeggen dat ik jullie een heel mooi 2017 wens! Dat we allenis meer naar de kleine dingen kijken.

Veel leesplezier!

 

Star Wars Opa

 Drilboren, daar leek het nog het meest op. Grote dreunende, metalen pennen die dwars door zijn kop gingen. Drank, zo lekker, maar zo slecht een dag later.

Een koffiemok kwam met een ferm klinkende tik neer naast hem op tafel. Toms’ hoofd explodeerde.

‘Moet dat zo hard?’ kreunde hij terwijl hij zich over zijn slapen wreef.

‘’s Avonds een kerel, ’s ochtends een kerel!’

‘Schei uit, lief. Ik ga nooit meer met die vent op pad.’

‘Had het dan meteen niet gedaan, sukkel.’

‘Ja, zo kan die wel weer.’ Tom greep zijn koffie. ‘Ik ben al genoeg gestraft. Ah, gatver! Zwarte koffie.’

Tess lachte kwaadaardig. ‘Is goed voor die betonrot in je kop.’

Ze stond op en zette een muziekje op. Niet veel later klonk er iets vreselijks hards uit de speakers.’

‘Wat is dit nu weer?’

‘Royal blood,’ riep ze over het geluid heen. ‘Figure it out heet het nummer en dat gaan we nu doen.’ Tess zette de radio zachter.

Tom wist maar al te goed waar het op aan ging. Freek en zijn seks escapades van afgelopen nacht. Hoe kon die vent nu zo dom zijn. Was zijn ego nu zoveel belangrijker dan zijn huwelijk?

‘Freek heeft zijn lul groter dan zijn ego.’

Alsof ze zijn gedachten kon lezen.

‘Freek is een grote lul.’

‘Wat is er gebeurd gisteren?’

‘Pfff, ik weet het niet. Het ene moment zaten we gezellig te klagen op ons gemeenschappelijke onmens: mijn moeder. En het andere moment stond hij te flirten met een van die grieten op de foto. Eerst dacht ik nog dat het wat blufferig gedoe was van hem, maar toen ze wat handtastelijker werden, wel…’ Tom nam een slok van zijn bitterzwarte koffie. Hij vertrok zijn gezicht en meteen had hij er spijt van. Zijn hoofd bonkte direct alle kanten op. Zijn hand vloog naar zijn slaap. ‘Nou, ja, toen was ik zelf al aardig op weg met de drank.’ Hij zette zijn mok terug op tafel. ‘Ergens op dat punt ben ik naar jou toegegaan. Ik heb hem nog wel geprobeerd mee te krijgen…’

‘Op de foto is wel te zien dat hij niet met je meekwam.’

‘Precies.’

Heel even bleef het stil. Zelfs de muziek leek niet zo hard. Tom keek op naar zijn vriendin.

‘En nu?’

Tess staarde bedenkelijk.

‘Ik wilde zeggen; en nu niets. Zijn probleem, niet de onze.’ Een zucht ontsnapte aan haar lippen. ‘Maar aangezien het om je broertje gaat, moeten we misschien wel iets doen.’

‘Ja, hem een schop onder zijn kont geven! Hij weet toch hoe het bij mij gegaan is? Waarom zou hij dan zijn vrouw zoiets aandoen wat mijn ex bij mij heeft gedaan?’

Zijn reactie leek een beetje in het verkeerde keelgat te schieten bij Tess.

‘Het probleem lag niet alleen bij je ex,’ zei ze korzelig.

Wat had hij nu weer voor verkeerds gezegd? Zijn ex-vrouw wilde toch zo nodig flirten met van die haantjes in de sportschool? En God mag weten wat allemaal nog meer? Alsof het zijn schuld was.

Tess keek hem indringend aan. Tom wist even niet waar hij kijken moest. Wat nu weer? dacht hij. Wat kon er nog meer verkeerd gaan na een rampzalige avond als gister.

‘Je lijkt lessen snel te vergeten,‘ klonk het koel. ‘Ga met je opa praten, ik heb Alie beloofd een stukje te wandelen met een kopje koffie en appeltaart als beloning.’

Tom knikte. Zijn hoofd dreunde teveel om er tegen in te gaan. Misschien maar goed ook.

 

‘Hoe is het met de kinderen? Ik heb ze al even niet gezien.’

Piet Kreel schonk voor beiden een grote mok koffie in. Nummertje zoveel voor Tom, maar hij kon ze wel gebruiken.

‘Ik heb ze net geappt dat ik dadelijk naar huis kom, ik hoop dat het huis er dan weer fris uitziet.’ Hij wilde er wel bij lachen, maar zijn kater voorkwam dat.

‘Dus Karin is helemaal het huis uit?’

‘Ja opa, ze heeft een appartementje ergens in de stad.’

‘In Almelo?’

‘Ja.’

‘Daar is nooit wat goeds uitgekomen.’

‘Ho, ho, opa. Ik ben er geboren. En wat dacht je van Finkers?’

‘Geef mij maar het dorp.’

‘Of de boerderij van je moeder.’

‘Hoe weet jij dat?’

‘Och,’ zei Tom quasi onschuldig. ‘Je begint er slechts honderd keer per dag over.’

Piet ging theatraal licht kreunend naast hem zitten.

‘Plaag je opa maar, jij moet nog maar deze leeftijd zien te halen.’

‘Nou, als dat net zo gaat als de laatste paar jaar, dan laat maar,’ mompelde Tom in zijn mok koffie.

‘Wat zei je jongen? Nog steeds problemen in het samen zijn met mijn buurvrouw?’ Hij stootte Tom een keertje samenzweerderig aan. ‘Je weet wel, zij met die korte kleding wat ik verafschuw en waar jij vrolijk van wordt?’

‘Ha, ha, opa, lach er maar om. Ditmaal kom ik er redelijk goed vanaf. Hoewel ik net niet dat idee kreeg.’ Tom staarde een beetje voor zich uit. Waarom deed Tess zonet ineens zo chagrijnig tegen hem? Hij lag toch niet tussen twee naakte wijven?

‘Ga je zittend slapen of ga je me wat meer vertellen? Of wacht.’ Piet stond op. ‘Met muziek gaat het altijd wat beter.’

Tom zag hoe hij in rustig tempo naar zijn platenbak liep. Die ouwe Kreel hield zijn vinyl maar goed bij.

‘Ik heb iets van Tess gekregen wat ik zowaar nog wel redelijk mooi vind.’

Een zwarte glimmende plaat begon te draaien op platenspeler. De boxen begonnen te kraken. Plots waren daar bombastische tonen die de woonkamer vulden.

‘John Williams heet de componist, ‘zei Piet terwijl hij weer op de bank plofte. ‘Het klinkt wel aardig goed.’

Tom lachte inwendig. Als hij zijn opa vertelde dat deze muziek uit Star Wars kwam, dan zou hij beginnen te tollen op de bank. Nou ja, hij zou hem mee moeten nemen naar de film en daarna zou hij schuimbekkend terugkomen.

‘Wat zit je te lachen? Ik dacht dat je iets belangrijks had?’

‘Vertel ik je nog wel een keer,’ grinnikte Tom. ‘Freek heeft domme dingen gedaan.’

‘Freek? Freek?’ Piet speelde alsof hij zich niet kon herinneren wie dit was. ‘Oh, ja, die kleinzoon van mij die nooit komt.’

‘Juist, die ja.’

‘Waarom eigenlijk niet?’

‘Weet ik het… mag de muziek misschien ietsjes zachter, opa?’ De muziek vloog als de Death Star zelf hem letterlijk om zijn oren. Zo kon hij toch geen serieus gesprek beginnen? Laat staan dat dit goed was voor zijn knallende koppijn.

‘Och, hemel toch. Ik dacht dat ik de ouwe klager was?’ Daar was de gemene grijns weer.

‘Sinds jij met Alie bent, lijk je wel aardig opgebloeid!’

‘Mooi hè? Deze oude cactus staat weer aardig in bloei inderdaad.’

Tom nam een slok van zijn koffie.

‘Waarom Freek niet komt, dat weet ik ook niet. Ik vermoed dat hij bang is voor een Kreel-preek.’

‘Omdat ik zo mopperig streng ben?’

‘Nee, omdat hij de waarheid niet wil horen.’

Zijn opa zuchtte een keer.

‘Voor de draad ermee, jongen.’

Tom zocht de woorden om zo tactisch mogelijk het verhaal van zijn broertje te vertellen. Hoe moest hij beginnen?

‘Freek, eh… Freek en zijn vrouw gaan niet zo goed.’

‘Ook al niet?’

‘Opa!’

‘Ja, nou ja, jij gescheiden. Hij ook bijna?’

‘Nee, natuurlijk niet!’ Een korte stilte viel. ‘Nog niet, tenminste.’

Piet zakte achterover in de bank. Heel even had Star Wars de overhand in de kamer.

‘Ik heb drie vrouwen gehad in mijn leven, twee ben ik er kwijt geraakt omdat God ze ving met zijn schepnet. Eentje loop ik er nu mee rond, maar jullie. Jullie ruilen ze net zo gemakkelijk om als een paar schoenen die niet past.’

Tom voelde zich heel ongemakkelijk. Wat kon hij hier nu tegen zeggen?

‘Het was een grapje, jongen,’ knipoogde zijn opa naar hem.

‘Nou,’ zei Tom. ‘In dat geval, ik denk dat Freek je record verbreekt. Wat aantal vrouwen betreft. Ook nog eens in het aantal jaar ertussen.’

Nu staarde opa hem verbaasd aan.

‘Grapje… alhoewel.’

Eerst maar eens een slok koffie en dan maar op tafel leggen.

‘Freek heeft gister domme dingen gedaan.’

‘Met een vrouw?’

‘Met vrouwen’

Piet Kreel schudde een keer met zijn hoofd.

‘Volgens mij kwam de muziek er door. Wat zei je?’

‘Freek is aan de boemel geweest met twee vrouwen.’

Zijn opa lachte smakelijk.

‘Met twee? Knap werk!’

‘Opa!’

‘Excuus, excuus,’ het kwam oprecht over, maar de glimlach bleef. ‘Waarom doet hij zo dom? Is zijn zaad zoveel sterker dan zijn verstand?’

Tom wilde net een slok van zijn koffie nemen, maar na deze opmerking van zijn stokoude opa, zette hij zijn mok maar weer terug.

‘Neem hem een keer mee hierna toe.’

‘Ja, maar hoe? Hij wil nooit. Geen tijd. Dat soort smoezen.’

‘Lok hem in de val. Stel hem voor aan Tess. Neem hem mee naar haar op visite en toevallig kom ik ook even langs.’

De knipoog van Piet was veelzeggend. Een glimlach verscheen op Tom zijn gezicht. Die opa van hem was wel oud, maar niet op zijn achterhoofd gevallen.

‘Goed idee, opa!’

Misschien kon zijn opa Tess ook wel wat beter doorgronden zodat hij haar dan ook eens wat beter begreep.

De mobiel voor hem op de tafel lichtte even op. Tom kreunde. Wat had Freek nu weer? Enigszins afgeschermd van opa opende hij zijn app. Je kon nooit weten welke porno zijn broertje nu weer stuurde. Het was zijn ex.

Waar was je? Ik heb een uur zitten wachten in café De Morgen! De kinderen wisten ook al niet waar je was. Mooie vader ben je!

‘Kut!’ klonk het zacht over zijn gefrustreerde lippen.

‘Wat zeg je jongen?’

‘Niets, opa,’ loog hij. Hij moest echt meer op zijn taal letten. Of wat minder vaak naar zijn zoons schuttingtaal luisteren.

‘Ik moet gaan, opa. Ik heb thuis nog twee koters die zich afvragen waar ik ben.’ Tom besloot te zwijgen over zijn ex. Die antwoordde hij later wel. Als ze dacht hem een schuldgevoel aan te kunnen praten, dan had ze het mis.

‘Ik zie je de volgende keer met Freek.’ Hij forceerde een glimlach.

‘Goed jongen.’ Piet had een bezorgde blik. ‘Doe jij ook rustig aan? Laat je niet gek maken door de vrouwen.’

‘Is goed opa.’ Tom draaide zich om en liep weg. Hij zou zich niet gek laten maken. Waarom had hij dan opeens beton in zijn maag?