Durft u de uitdaging aan?

‘Hallo, ik ben 50 plus en ik zoek een baan. Durft u de uitdaging aan?’
De reclame komt vaak voorbij op de radio. Het eindigt met een werkgever die roept dat hij de uitdaging wel aandurft.
Het komt allemaal aardig geforceerd over. Je bent ook aardig geneigd te zeggen dat de 50 plusser in kwestie al twintig jaar werkt bij “de uitdaging”.
Werving voor oudere werklozen. Is het nodig? Vooral voor wie? De werkloze, de werkgever of de overheid? De uitkering zal vrij duur zijn en als werknemer zullen ze gemiddeld meer kosten dan een broekie zonder ervaring. Daar zit ‘m ook de kneep. Waar kiest de werkgever voor? Goedkoop zonder ervaring? Zodat de dure manager die men aanneemt zichzelf niet hoeft weg te bezuinigen? Of de wat duurdere ervaren medewerker die kort op zijn pensioen zit? Dit zal wat vaker gebeuren door overheidsinstanties omdat ze het goede voorbeeld moeten geven van Den Haag. Over een plek van vergrijzing gesproken.
Toch stoort het me. Zitten 50 plussers echt op zo’n manier van werk zoeken te wachten? Is dit tegelijkertijd niet een vorm van ongelooflijk positieve discriminatie? Wat moeten jongeren dan, die toch ook aardig moeite hebben met het vinden van werk. Je kent het wel: twee keer tijdelijk contractje en eruit. De volgende kan weer komen. Of bedrijven die alle kleine klussen door stagiaires laten doen.
Afijn, de 50 plusser krijgt zo de aandacht. Na de zomer de jongeren?
“Heb je een diploma hoger dan veterstrikken? Het bedrijf zoekt jou!”
Mits je natuurlijk 18 bent met 20 jaar ervaring.
Dan hebben we nog de 30 plussers.
“Zit je leven in een dip? Ontsnappen uit je Huwelijk? Wij halen je eruit. Kom bij ons werken!”
Dan natuurlijk wel tegen het inleveren van flink wat salaris, want je bent tenslotte werkeloos. Waarschijnlijk met een dubbele hypotheek en een gezin, dus je hebt geen poot om op de staan. We kunnen natuurlijk ook helemaal discrimineren en de vrouw naar voren schuiven. Onder het mom van gelijke rechten, maar ondertussen; Onze medebewoners uit den vreemde. Nou, ja, zo kun je wel even doorgaan. Waar houdt het op?
“Kom op de krantenwijk kijkdagen? Ook voor thuismoeders?”
Het is een probleem van alle tijden en terwijl een overheid of stichting Sire denkt discriminatie op de werkvloer op te lossen, wakkert zij het juist aan.
Die ene reclame van uitdagende oudere mensen die werk zoeken, zoemt als een vervelende bromvlieg uit mijn radio,
Werk is voor alle leeftijden voor diegenen die willen werken. Stop dan eens met mensen in een gênant daglicht te zetten beste reclamemakers. Ik daag u uit!

Bron afbeelding: http://cards.boomerang.nl/cards/ik-daag-je-uit/