Slechts einmal heb ik op skilatten gestaan. Dat heeft zo’n eindruck op mij gemaakt, dat als ik er aan terugdenk, ik spontaan Deutsche woorden begin uit te spuien. Ik noem het maar een oude oorlogswond.
Daar stond ik dan. Op latten van twee meter, schoenen van een halve meter en stokken om me te beschermen tegen tegemoet komende bosjes. Alles netjes duur gehuurd met een nog duurdere borg. Jodelahitie. IJsberend op de kinderpiste. Ik moest het toch ergens leren, toch?
Glij zigzaggend naar beneden, stuur door je gewicht op je linker of rechterbeen te plaatsen en rem door een ondersteboven ‘V’ te maken. Makkie. Als een in winterjas geklede bowlingbal kegelde ik zo de kleine ski-duiveltjes van de piste en remde netjes onderaan de bult. Als eerste. Daarna moest ik maken dat ik wegkwam voor al die boze ouders en hun gevallen kroost.
Overmoedig en zelfoverschattend als ik ben, pakte ik de eerste de beste lift en liet mezelf omhoog slepen aan een stok met een rond zitvlak wat zich nog het beste liet omschrijven als een ballen-vergruizer. Jodelahitie!
Best wel een steile bult, bedacht ik me zo al slepend omhoog. Of was het een berg? Rechts van me zag ik allerlei ervaren macho-mannetjes en -vrouwtjes omlaag zoeven. Heel wat anders dan de kinderpiste van zonet. Die kon ik nog wel aan.
Nu had je boven aan de berg aan het einde van de lift een soort van kuil. Zodat je de vaart van de lift kon afremmen. Niemand had mij dat verteld. Tuig. Ook geen bordjes met:
Pas auf! Keul!
Niets.
Ken je dat verhaal van Hansje Brinker? Dat hij zijn vinger in de dijk stopte, zodat al het water achter de dijk bleef? Stel dit nu eens voor in een ski-kuil. Dan ben ik Hansje Brinker die zojuist met zijn blauwe ballen de ski-stang aflazert zo de kuil in, elegant vallend met de benen wijd en de latten omhoog. Het water zijn alle skiërs die achter mij kwamen. Die hield ik allemaal als een echte Hansje tegen.
Enschuldigung roepend tegen alles wat op en onder mij lag, ben ik de grote kluwen skilatten en stokken uit gekropen. Vraag me niet hoe, maar mijn eigen latten had ik uit gekregen. Gelukkig was mijn skibril groot genoeg om niet herkend te worden.
Uiteindelijk stond ik boven aan de berg. Latten met pijn en moeite onder mijn Yeti schoenen geknoopt, klaar voor de grote sprong in het diepe. Goh, wat keek je er stijl op zo van boven. De mensen die zigzaggend naar beneden gleden leken er geen moeite mee te hebben. Zo hard gingen ze ook niet, bedacht ik me. Dat moest lukken? Toch?
Ik slikte wat angst weg en hupte de berg af. Met één skilat. De andere stond nog op precies dezelfde plek alwaar ik hem huppend had achtergelaten. Shit. Gelukkig kom je niet heel ver op een lat dus kon ik zo vrij gemakkelijk naar boven kruipen.
Tweede poging. Ditmaal met twee vaste latten. Daar hupte ik de berg af. Netjes links zaggend. Als een kabbelend riviertje gleed ik super ontspannen naar het einde van de piste. Weldra moest ik terug ziggend naar rechts. Ik draaide me om, gewicht op rechter been en ik stond zo lijnrecht naar beneden. Blik op de diepte. Voordat ik het besefte, zoefde ik met een rot snelheid loodrecht naar beneden. Stokken als een dronken blinde al zwabberend voor me uit.
Rustig blijven Michiel! Wat moest je doen. Gewicht op rechterbeen. Lukt niet! Maak een omgekeerde ‘V’ en rem af. De ‘V’ lukte. Alleen het remde voor geen meter af. Terwijl ik de mensen voor mij al schreeuwend waarschuwde dat er een losgeslagen Holländer aan kwam racen, draaide mijn hersens overuren. Die begonnen vervolgens te stomen toen ik voor mij een bocht zag opdoemen. Die had ik in de lift niet gezien. Grapje van de wintergoden? Even met Michiel dollen? Tuig! Achter deze bocht lag bos. Heel veel bos. Hele grote dennen met hele dikke stammen. O jee.
Gewicht op linkerbeen. Werkt niet. Nog meer op links. Niets. Links! LINKS! Net zoals de politiek in deze hoek: Er gebeurde niets. Ik kon nog maar een ding bedenken wat me nog kon redden. Laten vallen.
Precies in de bocht liet ik me vallen. Het remde wel iets. Toch kwamen de bomen wel heel erg snel op me af. Voordat ik het wist, lag ik in een innige omhelzing met een spar. Mijn vriendin zou er jaloers op worden.
Ik maakte mijzelf los van mijn kortstondige liefdesaffaire en bekeek met een groen besmeurt gezicht de schade. Een skistok met een knik, een kapotte schoen en een lat die overdwars gescheurd was. Tja, als je dan toch de bomen in keilt dan moet je het wel goed doen.
Later hoorde ik dat ik de zogenoemde zwarte piste had betreden. Dat wist ik niet. Ach ja, hoogmoed komt voor het boomknuffelen.
Bron afbeelding: http://sites.psu.edu/freshfirst/2013/09/
Michiel, wat een briljant verhaal!
Al leg je de lat wel erg hoog voor jezelf;)
Met plezier gelezen.
LikeGeliked door 1 persoon
Hihi heel hoog.. 😀
Dankjewel Cor! 😀
*Happy*
LikeGeliked door 1 persoon
Tegengemoed komende bosjes 😀 😀 😀
LikeGeliked door 1 persoon
😛
LikeLike
Je bent nog aardig uit de strijd gekomen zo te zien met al je capriolen.
LikeGeliked door 1 persoon
Met ‘pijn’ en moeite. 😛
LikeGeliked door 1 persoon
Ach, ook nog op de zwarte beland! Leuk verhaal, Michiel. Graag gelezen! En… ik zag het voor me. Moest erom lachen.
LikeGeliked door 1 persoon
Hihi.. Tnxx! 😀
LikeGeliked door 1 persoon
Ik heb zo hard moeten lachen om je verhaal haha. Gelukkig ben je er zelf wel zonder kleerscheuren vanaf gekomen? Het kan behoorlijk hard gaan ja.
Met de ski kuil heb ik helaas ook kennis gemaakt. Toen ik hem aan zag komen raakte ik lichtelijk in paniek en stapte ik te vroeg van de skilift waardoor ik achteruit weer terug gleed. Gelukkig kon ik mezelf nog aan de kant rollen voordat alle achterliggen bovenop me kwamen te liggen. Moet er ook heel charmant uitgezien hebben. Vervolgens was de berg te steil en durfde ik er alsnog niet vanaf. Verder vind ik skiën wel leuk hoor haha.
LikeGeliked door 1 persoon
Lol! Ik zag het voor me. Ja, ik heb ook innige omhelzingen gehad in de kuil. 😀
LikeLike
Lol, ik zag het voor me! Duitsters en kuilen… 😛
LikeLike
Heerlijk geschreven weer. Wel flauw dat die bosjes en spar niet even voor je aan de kant gingen. Ze komen toch wel vaker met die gekke Hollanders in aanraking zou je denken? 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Ik vond het ook zo kinderachtig van die Spar. 😛
LikeLike
Hahahahaha, hahahaha, ik kom niet meer bij. Hilarisch. Wat had ik dat graag gezien!!!!
LikeGeliked door 1 persoon
Hihihi… ik zei net nog… ik voel het nog steeds als ik er aan terugdenk. 😛
LikeGeliked door 1 persoon
Schitterend, je hebt wel geluk gehad ook natuurlijk. Maar wat een verhaal 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Haha mooi verhaal! Ik ben 3 keer op wintersport geweest met mijn ouders, en vond het wel leuk, maar hele dagen skieen vind ik zelf wat teveel. De sfeer is wel geweldig in Oostenrijk met apres ski.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik ben ook meer van de apres ski. 😛
LikeGeliked door 1 persoon
heel mooi Michiel zie zo voor me.
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je pa!
LikeLike
Hahaha wat een geweldig verhaal!!
Ik ben gelukkig net zon skiwonder als dat jij bent…
Dus ik weet hoe een kuil en een boom aanvoelen😂
LikeGeliked door 1 persoon
Lol!!… er zouden airbags voor skiërs als ons moeten bestaan. 😀
LikeGeliked door 1 persoon
Absoluut. Ik waag mij ook niet meer aan dat avontuur
LikeGeliked door 1 persoon
Haha, prachtig! Hoewel ik nog nooit (!) geskied heb, krijg ik nu spontaan zin in wat heldhaftigheid. Immer gerade aus! Of zo!
LikeGeliked door 1 persoon
ja, ja… dan üben auf droge bodem. 😛
Tnx!
LikeLike
Haha, je maakt dus niet alleen nieuwe vrienden met hardlopen begrijp ik?
LikeGeliked door 1 persoon
Hahahaha, nee, met skiën maak ik ze nog inniger. 😀
LikeGeliked door 1 persoon
Whahahhahahha, ik lag hier lap van de lach, wat heb je dat zeer hilarisch geschreven zeg! Echt mijn complimenten. Boomknuffelen, hihi
LikeGeliked door 1 persoon
Hihaa! Tnxx Vlindertje
LikeLike
Wat leuk geschreven, ondanks de wat pijnige afloop
LikeGeliked door 1 persoon
Hihi tnxx! 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Alsjeblieft 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Whahahaha echt hilarisch! Ik vind skiën doodeng. Snowboarden ook. Zal het vast nog wel eens doen, maar als ik alleen maar aan die lift denk krijg ik al de kriebels…
LikeGeliked door 1 persoon
En ik zeer gevoelige plek als ik er aan denk. 😛
Tnxx! 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Prachtig verhaal. 😉 Auf Wiener Snietzel. 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Danke sehr! :-d
LikeLike
Ik heb nooit geskied en er altijd iets tegen gehad. Ik kon dat voorheen niet omschrijven. Vanaf vandaag laat ik mensen jouw blog lezen, dan begrijpen ze me direct 😉 Bijzonder vermakelijk verhaal. Het beste vermaak is…
Lieve groet
LikeGeliked door 1 persoon
Hahahaha, dank je.. het is net als met schaatsen: het moet al een beetje door je bloed stromen. Mij mij deed het dat bij verre niet. 😀
LikeLike
Michiel, ik betrapte mij er net op dat ik met een RAZENDE snelheid … jouw verhaal tot het einde aan het lezen was … Gelukkig ben ik er wél heelhuids en zonder brokken maken vanaf gekomen!
LikeGeliked door 1 persoon
Hihihi gelukkig! Geen bomen tegen gekomen tijdens het lezen? 😛
LikeGeliked door 1 persoon
Grinnik, ik hoef geen film te zien, heb genoeg aan je verhaal.
Ik krijg Eisso niet eens op een slee, laat staan op latten. (Hij neemt nog wel eens de kuierlatten).
Leuk verhaal Michiel.
Liefs,
Alie
LikeGeliked door 1 persoon
Hahahaha..de kuierlatten ben ik ook meer van. 😀
Dankjewel Alie. 🙂
LikeLike
Weer een top verhaal Michiel!
Dat skiverhaal van jou bracht me terug naar mijn eerste skiervaring vorig jaar 😀
Vallen doen we!
LikeGeliked door 1 persoon
Hahaha… misschien is jezelf in illustratie zetten. Al vallend op latten. 😛 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Die bestaat hoor 😀
LikeGeliked door 1 persoon
Whoehoe…ik er herken er mezelf ook in! 😀
LikeGeliked door 1 persoon
Geweldig beschreven Michiel… ik lig dubbel hier! Oh gottegot nee, ik zou er nooit op gaan staan, op die lange latten brrrrr.. Buiten dat ik bang ben om te vallen is het me ook veel te koud.
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je Regenboogvlinder. Hahahaha…ik hoop dat je weer recht geklapt bent. 😛
Koud… van een berg af krijg je het vanzelf warm!
LikeGeliked door 1 persoon
Ja hoor Michiel, ik kan weer normaal zitten en lopen… 😉
Nou, jij liever dan ik. Kou is niet erg, maar sneeuw hoef ik niet..
LikeGeliked door 1 persoon
Michiel mooie story, binnenkort kun je op herhaling en dan wil ik wel moeite doen jou de basis disciplines aan te leren, zodat jouw volgende verhaal een is met aan ook mooooooi….
LikeGeliked door 1 persoon
Hahaha Peter, daar houd ik je aan!!
Tnx!
LikeLike
Ik ben een talentloos skieër, en heb het inmiddels opgegeven. Mijn truc was om me maar gewoon zelf om te laten vallen als ik weer een stuurloos was of niet meer kon remmen….
LikeGeliked door 1 persoon