De speedboot de steiger en de bikini’s

Mijn allereerste vakantie alleen, kan ik me nog goed herinneren. Ik was een jaar of zestien en mocht voor het eerst alleen naar Frankrijk. Naar een camping bij het meer van Annecy. Nou ja, bijna alleen. Ik ging met mijn kameraad en zijn ouders mee. Máár… wél in een eigen tentje. Met ons tweeën in een voor mij net te klein tentje, waar dan ook mijn maat zevenenveertig voeten sierlijk buiten staken. Vandaag de dag zou het alles behalve stoer zijn om als twee kerels in een ruimte van twee vierkante meter stijf naast elkaar te liggen tussen de sporttassen en kleding in, maar toen kon dat nog gewoon.

Mijn maat was, wat techniek betreft, de meest handige van ons beide. Wat heet: hij schroefde hele brommers in elkaar en ik was al blij als ik een knoop in mijn boterhamzakje kreeg. Hij had dan ook op deze vakantie iets heel stoers meegenomen. Of beter gezegd: zijn vader en hij. Een speedboot. Twee van die grote rubberen sigaarvormige zijkanten die spits naar elkaar toelopen naar de voorkant en achter, hangend aan een soort van houten schot, de buitenboord motor. Je leest al aan mijn omschrijving hoe technisch ik ingesteld ben.

Zijn vader kon mooi met zijn moeder toertochtjes met de boot maken en wij, mijn kameraad en ik, konden er mooi op plezierjachten. De praktijk wees al snel uit dat wij zo ongeveer negentig procent van het gebruik van de boot hadden gekaapt. Want zeg nu zelf? Twee jongens, van zestien, in de hoogtijdagen van hun testosteron. Wat beter als verlening van onze onzekere ego op vakantie paste succesvoller dan een speedboot? Precies. Niets. En zo kozen we op onze eerste dag op het meer het ruime sop.

De taken waren duidelijk verdeeld op de boot. Mijn maat stuurde vol gas het rubberen gevaarte over het meer en ik stuiterde door de hele boot op zoek naar potentiele toekomstige vakantie vriendinnetjes. Ondanks onze boot als verlengstuk van onze ego, bleek dit toch wel een hele klus. Zo schrok het toch wel een beetje af als we met een vijfenzestig kilometer per uur op meisjes op een luchtbed afvoeren.

Een boot vol schaars geklede vrouwen in strakke bikini’s, zonnebadend met hun bruin gebronsde sexy lijven, zat er voor ons helaas niet in. Ondanks onze noeste pogingen bleef het succes waar we op gehoopt hadden uit. Dan maar andere dingen doen waar zestienjarigen heel goed in zijn. Rondhangen. Wij hingen dan vooral rond in onze boot. Al dobberend kwamen we verder en verder op het meer en daar zagen we het. Links van ons doemde een verlaten steiger op. Half verscholen in de struiken onkruid kropen er groen aangeslagen planken als treinrails knoestig en roestig over het water. Ondersteund door met wier beslagen palen. Dat moesten we van dichtbij zien!

We voeren ons bootje er naar toe en ontdekten de mogelijkheden. Hier konden we zonnebaden, duiken en chips eten in alle rust. Zonder controlerende ouders.

‘Om  nog maar te zwijgen over de meiden die we hier naartoe kunnen meenemen!’ Repte mijn kameraad.

‘En hoe we hier lekker kunnen lezen!’ Pochte ik terug.

Die vriend van mij staarde mij verbijsterd aan. Zijn ogen zeiden alles.

“Lezen?”

‘Sus… Suske en Wiske’s,’ probeerde ik nog stoer terug te stotteren.

Hij schudde een keer meewarig zijn hoofd.

‘Ga jij maar Suske en Wiske’s lezen, dan pik ik de grietjes wel op.’

‘Nou… en dat lukt je de laatste dagen al aardig!’ Spotte ik sarcastisch terug.

Enfin, we hadden ons eigen plekje en algauw lagen we daar dagelijks te zonnebaden, ouwehoeren, stiekem roken en meer. Zo lag ik daar ook lekker mijn Suske en Wiske’s te lezen terwijl mijn kameraad het meer afstruinde hopend op succes met het andere geslacht.

Ergens in de verte van mijn bewustzijn, hoorde ik een vaag motor geronk. Ik zat zo diep in een stripboek dat ik me niet realiseerde wat er in de echte wereld gaande was. Het geluid kwam dichterbij en ik keek op. Een grote beige speedboot kwam in volle vaart recht op de steiger af. Mijn ogen werden groot van verbijstering. Was mijn kameraad gek geworden? Ik kreeg nog net een piepend schreeuwtje over mijn lippen, toen ik de boot op het allerlaatste moment vlak voor mij, een scherpe draai naar links zag maken. Een enorme golf water kwam over de steiger, mijn handdoek en mijn Suske en Wiske’s! Een duivelse lach kwam vanuit de speedboot. Een nog duivelser scheldkanonnade kwam vanaf de steiger. Ik was ziedend! Het nat maken van mijn leesvoer is als vloeken in de kerk. Dat doe je niet! Hels was ik. Het duurde dan ook even voordat mijn maat weer bij de steiger durfde te komen. Honderd excuses later had ik hem vergeven. Eigenlijk was het best wel een goede grap. Zolang het maar niet bij jezelf gebeurde.

Enkele dagen later. Jawel! Het onmogelijke was gelukt! We hadden onze bikini-babes! Wat een speedboot alleen niet lukte, wilde met een steiger wel! Het had aantrekkingskracht op meiden. Vooral mijn opmerking dat ze daar heerlijk rustig de hitkrant konden lezen, was de over-de-streep-trekker. Tot ergernis van mijn maat, want zijn opmerking over hoe je daar heerlijk in alle rust de boel met zonnebrand in kon smeren, was minder succesvol. Dat mocht de pret niet drukken. We hadden drie meiden op de steiger liggen en dat waren er al twee meer dan gehoopt. Zou het dan nog een geslaagde vakantie worden voor onze hormonen?

Mijn kameraad en ik dobberden wat rond op het meer, terwijl onze dames op de steiger lagen. We hadden nog niet heel veel succes gehad op gebied van zoenen en insmeren, maar we hadden het wel reuze gezellig. Zwemmen en gek doen ging aardig goed. Maar ja, hoe kwam je bij dat stukje extra bij die meiden? Indruk maken. Dat moesten we doen. Laten zien dat we kerels zijn. Maar hoe? Toen kwamen we op het idee. De golf-truc! Wij moesten hetzelfde doen als wat mijn kameraad een paar dagen daarvoor bij mij deed! Gegarandeerd succes! Dachten we.

Zo begonnen we ons snode plannetje uit te voeren. Mijn maatmaat draaide de gashendel open. Eerst wat afstand nemen van de steiger. Ik zag de meiden even opkijken, maar zij waren al snel weer verzonken in hun tijdschriften. We namen meer afstand, meer dan hij bij mij had gedaan. Ik vroeg nog of het niet te ver was, maar die vriend van mij schudde zeer zelfverzekerd zijn hoofd. Nee. Het zou allemaal goed komen.

Daar gingen we. Vol gas recht op de steiger af. De motor klonk als een verkouden eend kwakend door een megafoon. Ik zat voorin. Grijnzend van voorpret voor dat wat er zou komen. De meiden begonnen op te kijken. De afstand werd minder en minder. Nog even en we zouden een scherpe bocht naar links nemen en onze bikini-chickies zouden overspoeld worden met water. Wat lachen zou dat worden. De steiger naderde. Elk moment nu en dan zou het gebeuren. Onze meiden staarden ons toch wel wat angstig aan. Was het dan wel zo’n goed idee? We gingen vol vaart.

Een enorme knal en gebeuk volgde. Ik zwieperde plat door de boot. Niet wetend wat boven of onder was. Een luid gekraak klonk om mij heen. De boot stuiterde voor mij gevoel vijf meter terug het meer op. De motor sloeg ergens in het kabaal af. Stilte. Gekreun achter mij. Ik draaide me om en zag mijn kameraad pijnlijk over zijn pols wrijven. Mijn knie begon te kloppen en ik zag hem beurs worden. Ik keek op. Voor mij zag ik onze steiger half weggezakt. Twee meerpalen waren geknakt als lucifers. Een paar planken dreven op het meer. Drie meiden staarden ons lijkwit aan met hun handen voor de mond.

‘Wat is er gebeurd?’ Vroeg ik eigenlijk meer aan mezelf.

‘Ik heb de bocht gemist.’ Hoorde ik achter me.

‘Knuppel!’

‘Ja.’

Ik zwaaide naar de meiden.

‘We zijn oké,’ riep ik terwijl er een pijnscheut door mijn knie trok.

De steiger was minder oké. Die was totaal verwoest. Het was nog een wonder dat die meiden niets overkomen was. Later hoorden we van hun dat door de eerste klap van de boot tegen de steiger, wij plat in de boot kwamen. Deze schoot vervolgens met een rotgang onder de steiger door om vervolgens via de rotsen aan de oever weer terug te schieten. Als we niet plat op onze snoeverd in onze boot gevallen waren, dan hadden we nu ons hoofd er niet meer bij gehad.

De meiden zagen we de hele vakantie niet meer terug, de buitenboord motor deed het nog wel, maar was flink beschadigd en bij mijn kameraad zijn ouders hebben we een ongelofelijke klote smoes opgehangen waarom wij zelf zo beschadigd waren. We hebben geloof ik verteld dat het door een potje voetbal is gekomen. Zijn vader wist toen al dat er iets niet klopte aan ons verhaal.

Het einde van de vakantie naderde. Wij hebben ons, naar maatstaven van zestienjarigen, redelijk koest gehouden. In ieder geval met de boot. We hadden alleen nog een klein probleempje. De boot moest uit het water en de motor moest in de kofferbak. Zodra deze uit het water gehaald zou worden, zouden mijn kameraad zijn ouders meteen zien dat het ding behoorlijk gehavend was. Hoe op te lossen? De auto stond ongeveer honderd meter van de speedboot. De motor was zwaar. Met twee man was het al een behoorlijk klus om deze in de auto te krijgen. Dat hadden we op de heen reis al gemerkt toen we hem er uit moesten halen. Mijn kameraad en ik keken elkaar even aan en besloten de motor in te pakken zodra zijn pa even weg was. Alleen die man ging niet weg. Alsof hij iets vermoedde bleef hij bij de auto en bij ons in de buurt. Wat nu? Nogmaals wierpen wij een blik op elkaar en een onuitgesproken idee kwam bij ons op. We hezen de motor uit het water en sprintten in hoog tempo naar de auto. Mikte het ding in de kofferbak, gooiden er een deken over en gooiden hem dicht. Ziezo, dachten we terwijl onze biceps nog nabrandden.

De vader van mijn maat had dit allemaal gade geslagen met open mond.

‘Als ik niet beter weet, zou ik denken dat er iets aan de hand is met de motor.’

‘Nee, hoor.’ Riepen wij in koor terug en trokken daarbij onze liefste engelen gezicht.

Na de vakantie kwam alsnog alles boven water en moesten wij met de billen bloot. Het bleek dat zijn ouders op de dag van het ongeluk al wisten hoe de vork in de steel zat. Helemaal toen ze zelf een dag later langs de half weggezakte steiger hadden gevaren. Verrekte ouders ook! Ze zijn half paranormaal en komen veel te vaak achter de waarheid.

Voor ons was het hele avontuur in eerste instantie eentje om snel te vergeten, maar dat veranderde algauw in eentje om veel over op te scheppen. Zo was de vakantie met de speedboot, steiger en bikini’s toch niet helemaal in het water gevallen.